396.

رسد آدمی به جایی که به جز خدا نبیند

کو؟آدمیزاد چه جور جونوریه؟؟؟

(دیالوگ مهری تو سریال کیمیا وقتی بعثیا به خرمشهر حمله کردن)

واقعا آدمیزاد چه جونوریه؟گاهی از یه حیوون هم پستتره .حیوون اگه میدره به خاطر ذات و طبیعتشه.انسان چی؟انسان چرا همنوع خودشو میدره؟؟؟

وقتی ظهر خبر رو شنیدم انگار شوکه شدم باورم نمیشد.خبر کوتاه بود...مثل همه خبرهای بد...پلاسکو فرو ریخت..سربازهای مرزبان تو درگیری شهید شدند.چقدر تو این مدت از این خبرها داشتیم.معدنچیا...مسافرای قطار ...خدا کافیه دیگه ...ما دیگه توانشو نداریم.

چرا ادمها نمیتونن تو صلح کنار هم زندگی کنن؟کاش میشد تمام ادمهای کره زمین بدون اینکه مرزی بین کشورها باشه کنار هم باشن.سفید و سیاه دوشادوش هم.. مگه خوب بودن چقدر سخته که ادمها ترجیح میدن بد باشن؟؟؟یه انسان  به کجا میرسه که حاضره همنوع خودشو به رگبار ببنده؟؟؟مامانم تعریف میکرد پدربزرگم...پدربزرگ پدریم  نمیذاشته کسی پشه کش بخره.نمیذاشته کسی مگس بکشه.میگفته جونشو نگیرید در و پنجره رو باز بذارید خودش راهشو پیدا میکنه میره.خیلیا هستن عین پدربزرگ من که حتی حاضر نیستن مورچه بره زیر پاشون.ولی حقیقت تلخ دنیای امروز ما  اینه خیلیا هم هستن که اینجوری نیستن.اسلحه میگیرن دستشون و تو روز روشن عین اب خوردن ادم میکشن.همون ادمی که خدا گفته نجات جونش نجات بشریته و از بین بردنش از بین بردن بشریت....

غصه دارم.دلم گرفته...وقتی دیدم هموطنام در حال انتشار جکهای این اتفاقن.تصور کنید خواهر یکی از اون شهیدا یکی از این جکها رو ببینه....جواب دل شکستش با کیه؟کی جواب میده؟چرا سر عقل نمیایم؟چرا تا برای خودمون اتفاق تلخ نیوفته به اتفاقات تلخ زندگی بقیه میخندیم؟؟؟امروز خیلی درد کشیدم.چه تفاوتی هست بین  اون داعشی و این عزیز هموطن که جک میسازه؟؟؟من تفاوتی نمیبینم.

دیشب خواستم برای سقف بالا سرمون خدا رو شکر کنیم.الان میگم شکر گذاری بابت امنیتمون فراموش نشه.جنگ خیلی وحشتناکه.ما تجربه اش رو هشت سال داشتیم.خدایا تو رو به حق این ماه عزیز که ماه رحمته سایه امنیت رو از سر مردم جهان کم نکن.خدایا یه اقایی باید ظهور کنه که همه چی سرجای خودش قرار بگیره.خدایا در ظهورشون تعجیل کن.

خدایا بابت همه داده ها و نداده هات شکر

خدایا شکرت 

خدایا اینا دارن به اسم محمد و اسلام ادم میکشن.چقدر پستن.چرا اینجوری شد اخه؟؟

کلام اخر اینکه فارغ از هر دین و گرایش سیاسی و عقیده و مرام و مسلکی که هستیم همه عین کوه پشت هم باشیم.این اتفاق در هر دولتی میوفتاد.هنوز ترور دانشمندای هسته ای دسته گلمون چند سال پیش از یادمون نرفته و داغش هنوز سرد نشده.بی انصاف نباشیم.الان مساله ایرانه.همدیگه رو نکوبیم.سعی کنیم جزو ادمهای دشممن شاد کن نباشیم و اب تو اسیاب دشمن نریزیم.به هر اصولی که پایبند باشیم وطن پرستی اولین اصله.کنار هم باشیم.همین.

مراقب خودتون باشید

بدرود